Vorig seizoen, de laatste competitiewedstrijd van Nivo Sparta. Met nog een kwartier op de klok leidt de koploper met 3-0 tegen Achilles’29. Het kampioenschap, waar eigenlijk al zo lang naar is uitgekeken, lijkt binnen. Daarna gaat werkelijk alles mis. Het wordt gelijk, Roda Boys/Bommelerwaard gaat er met de hoofdprijs vandoor.
Een mokerslag die voor Nivo nog nadreunt in de nacompetitie. Niks gehaald, tweedeklasser gebleven. Fabrice de Jonge (29) zag het vanaf de zijkant gebeuren. „Ik was toen speler van het tweede. Bewust voor gekozen. Ik werkte in het buitenland, kwam in april terug. Ook veel problemen met een knie gehad. Ik was nog niet fit genoeg.”
Dit seizoen weer tweede. Dat kon deze keer worden gebillijkt: vijftien overwinningen, drie remises, zes nederlagen. Dus ging Nivo met zelfvertrouwen de nacompetitie in. „Ook omdat we van vorig seizoen hebben geleerd om wedstrijden niet zo makkelijk uit handen te geven.” Voorbeeld? „In de halve finale stonden we met 3-0 voor tegen Rijen. Het werd 3-1. Verder kwamen ze niet.” Met nog eens twee doelpunten na rust zwaaide de deur naar de finale open.
Weer een teleurstelling
Persoonlijk gedijt De Jonge bij die toetjes. „Ik heb de afgelopen twaalf jaar heel wat nacompetitiepotjes gespeeld. Meer publiek, meer vuurwerk: ging ik lekker op. Ik liet me de kop niet gek maken, ik bleef nogal nuchter.” In Almkerk, de club die nota bene twee jaar geleden Nivo naar de tweede klasse stuurde, kan De Jonge zijn hart ophalen. Het is druk, zeker 1300 toeschouwers. Veel supporters dragen een rood shirt met de tekst: We’re going up!
Dat wordt na 120 meeslepende minuten ook gezongen. Niet door alles wat Nivo welgezind is, door de uitzinnige aanhang van Gilze: door een 3-4 overwinning mag de 104 jaar oude club voor de eerste keer in zijn historie uitkomen in de eerste klasse. ,,We hebben het in de verlenging door onvolwassheid laten liggen”, treurt De Jonge in de middencirkel. ,,Dat laatste doelpunt gaven we te makkelijk weg. En we moesten het in dat laatste halfuur doen zonder Agonis Hoti en Iain Brands.” Brands was gewisseld, Hoti haakte vlak voordat de reguliere speeltijd was verstreken met een nare blessure.
Vervelend einde
Die twee hadden ook de doelpunten voor Nivo voor hun rekening genomen. Vlak voor rust tekende Brands voor de gelijkmaker, Hoti bracht Nivo weer volledig terug in de race, nadat Gilze afstand had genomen: 1-3. Cruciaal was de 67e minuut. Willem van Eijck, uiteindelijk de matchwinner, miste een dot van een kans om de wedstrijd definitief te beslissen, vijftien seconden later was de spanning weer volledig terug. Nivo geloofde er weer volop, kwam op gelijke hoogte. De Jonge: ,,Zo knap dat we terug zijn gekomen. Daarom is het zonde dat het niet gelukt is.”
Ook zonde: een naar einde van deze boeiende pot. Toen scheidsrechter Wendy Gijsbers in de 118e minuut beide ploegen naar de kleedkamer dirigeerde. Toen supporters van Nivo bekertjes op het veld gooiden, werd het vlak voor de kantine heel onvriendelijk: bier door de lucht, er werd gevochten. De politie werd gebeld, en stond stand-by bij de bioscoop mocht het écht misgaan. „We hebben er zelf niks van meekregen.” Uiteindelijk doofde dat gedoe, zoals ook de stip aan de horizon – terugkeren naar de eerste klasse – vervaagde en uiteindelijk verdween.
Nivo Sparta - Gilze (1-1) 3-4. 0-1 Rudy van Hoek, 1-1 Iain Brands, 1-2 Rudy van Hoek, 1-3, Mirk van Zon, 2-3 Agonis Hoti, 3-3 Agonis Hoti, 3-4 Willem van Eijck
Brabants Dagblad, editie 16 juni 2025
'Mascotte' schiet Gilze omhoog
Het was ongekend spannend, maar de promotie naar de eerste klasse is een feit voor Gilze
Kees Klijn
Nacompetitie eerste klasse
Gilze leeft al wekenlang op een roze wolk. Dat begon met de laatste competitiewedstrijd. Er moest gewonnen worden en dan hadden de mannen van trainer Jurgen Arnouts de hulp nodig van Rijen om de puzzel van de nacompetitie te leggen. Wonderwel pasten die stukjes precies in elkaar.
Toetjes in het voetbal, Willem van Eijck lust er wel pap van. "Ik ben twee keer met de A1 gepromoveerd en met het eerste elftal van de derde naar de tweede klasse. In de nacompetitie voor de eerste klasse, verloren we van Geldrop. Maar ik heb elf van de twaalf wedstrijden in de nacompetitie gewonnen."
Speel je de nacompetitie en heb je Willem aan boord, dan kan het dus bijna niet misgaan. Maar dat Nivo Sparta zou worden geklopt, daar hadden de kenners geen rekening mee gehouden. De ploeg uit Zaltbommel, die twee jaar geleden nota bene door Almkerk uit de eerste klasse werden geknikkerd, heeft een bak met ervaring met spelen op een hoger niveau.
De Gelderlanders waren erop gebrand om zich te revancheren voor het debacle van vorig seizoen. Het kampioenschap werd in de laatste competitiewedstrijd verkwanseld door thuis in het laatste kwartier een 3-0 voorsprong tegen Achilles'29 weg te geven.
De fanatieke supporters van Nivo waren ervan overtuigd dat het goed zou komen: op hun shirts stond We're going up! Niets bleek dus minder waar, in de verlenging ging Gilze er met de hoofdprijs vandoor.
Het leverde doldrieste taferelen op, een enkeling pinkte zelfs een traantje weg. Zíj zongen We'er going up, terwijl spelers van Nivo gedesillusioneerd de kleedkamer opzochten of op het veld dof voor zich uit staarden. Gilze was de ellende van een naar einde - afkoeling wegens bekertjes op het veld gooien, gevolgd door een ruzie en klappen uitdelen - al snel vergeten.
Gilzes mascotte van de nacompetitie maakte zijn naam weer helemaal waar. In de verlenging schoot Van Eijck met een lob, na een bekeken pass van uitblinker Rudy van Hoek, zichzelf en zijn club de geschiedenisboeken in. Het doelpunt vierde de spits uitzinnig. En daar zat vooral heel veel opluchting bij.
Want in de 67ste minuut had hij met een identieke kans de marge naar drie doelpunten kunnen tillen. Het gebeurde niet. "Ik moest me links de bal over de keeper tillen, maar had minder tijd. Vijftien seconden later scoorde Nivo. Geen 4-1, maar 3-2. Bizar, het sloeg helemaal nergens op. Toen ging het malen in mijn kop, dat zij ook nog eens gelijk zouden kunnen maken. Je denkt dan: het zal toch niet."
En dat gebeurde dus ook: weg was de veilige marge. Gilze was het momentum kwijt, het geluk van Willem van Eijck leek verbruikt, Nivo rook de eerste klasse. Maar kon, ook door goed keeperswerk van Finn Hoppenbrouwers, niet binnen de reguliere speeltijd de beslissing forceren.
In de verlenging herpakte Gilze zich heel goed. Het was heel efficiënt en strafte fouten van Nivo af. Door twee doelpunten van Van Hoek (0-1, en 1-2) en een derde van Mirk van Zon. Dat leverde dus de winnende op.
Deze overwinning moet uiteraard gevierd worden. En hoe. Van Eijck: "Vandaag en zondag zuipen, maandag misschien ook nog."
